قبلا ها ماه اسفند همیشه برای من خاص بود... پر میشدم از حس خوب و امیدواری به شروع جدید (طبیعتا برای نود درصد آدما اینجوریه) اما چند ساله حالم خوب نیست... متنفرم از این گذر زمان و من هنوز تو مهر ماه نود هفت موندم.. من حالم خوب نیست، برای بهتر شدن این زندگی لعنتی ام هیچ تلاشی ندارم، از خانواده ام روز به روز بیشتر بیزار میشم، از این همه زیبایی اسفند هم متنفرم، جوری که میخوام خودم لای یه پتو بذارم و کل روز رو بخوابم و تموم شب رو با بیداری سرکنم و لعنت به این جبر جغرافیایی...
انگار نفرین شدم، از نور متنفرم، از دورهمی و مهمونی هم، از خوشحالی آدمای اطرافم و همه جوره از ایران...
حتی از ما هم ؟